De deur van Kantoor ging open. Een medewerkster bleef in de opening staan.
'Ik ben op zoek naar Linda,' zei ze.
Aarzelend keek ik op van mijn beeldscherm.
'Dat ben ik,' zei ik.
'Ik ben hierheen gestuurd, want jij weet alles, zeiden ze.'
'Oh jee.'
Ze bleef nog steeds staan waar ze stond, durfde geen stap verder te zetten.
'Nou, zeg het maar,' moedigde ik haar aan, voorbereid op een ingewikkelde taak.
'Ik heb mapjes nodig.'
Een beetje suf keek ik haar aan, snel omschakelend naar een antwoord op haar hulpvraag. Ze had tenslotte de moed om naar me toe te komen.
'Wat voor mapjes?'
'Van die plastic mapjes waar je iets in kunt doen.'
'Ehh, je bedoelt een insteekmapje?'
Een vraagteken rolde over haar gezicht heen en weer.
'Waar de ene kant open is en de andere kant dicht,' verduidelijkte ik.
'Nee, zo'n mapje met zo'n plastic hoesje. Waar je papieren in kunt doen. Weet je wel, dat het aan de bovenkant doorzichtig is.'
Ik trok een mapje tevoorschijn en wapperde ermee. Collega wapperde op hetzelfde moment ook met eenzelfde mapje, waardoor de jonge medewerkster in verwarring was gebracht. Ze negeerde mijn wapperende mapje en keek naar die van collega.
'Nee, die bedoel ik niet. Weet je wel, zo'n mapje waar een plasticje aan de voorkant zit en ook nog een onderkantje aan zit.'
Mijn collega pakte nog een ander soort en liet die zien. Nee, nee, nee, die was het ook niet.
Ik viste een snelhechter uit een bakje en stak die in de lucht.
'Bedoel je deze?' vroeg ik.
De medewerkster negeerde mijn snelhechter en werd volledig in beslag genomen door alle mapjes in de lucht van collega en zei steeds: 'Nee, die bedoel ik niet.'
Ik bekeek het tafereel met opgetrokken wenkbrauwen. Het zal wel iets te maken hebben met het serieuze, rechthoekige kapsel van collega dat ze haar altijd eerder geloven dan mij.
'Je bedoelt een snelhechter?!' verhief ik uiteindelijk mijn stem en hield nog altijd mijn arm in de lucht met het mapje.
Collega dook in al haar laatjes en kwam tevoorschijn met een snelhechter.
'Bedoel je deze?' vroeg ze.
'Jaaaaaaaaaa, die bedoel ik,' was de jonge medewerkster helemaal blij en in haar nopjes.
Ze verdwenen naar het archief voor een complete set, mij achterlatend met mijn arm in de lucht en een snelhechter in mijn hand.
'Ik ben op zoek naar Linda,' zei ze.
Aarzelend keek ik op van mijn beeldscherm.
'Dat ben ik,' zei ik.
'Ik ben hierheen gestuurd, want jij weet alles, zeiden ze.'
'Oh jee.'
Ze bleef nog steeds staan waar ze stond, durfde geen stap verder te zetten.
'Nou, zeg het maar,' moedigde ik haar aan, voorbereid op een ingewikkelde taak.
'Ik heb mapjes nodig.'
Een beetje suf keek ik haar aan, snel omschakelend naar een antwoord op haar hulpvraag. Ze had tenslotte de moed om naar me toe te komen.
'Wat voor mapjes?'
'Van die plastic mapjes waar je iets in kunt doen.'
'Ehh, je bedoelt een insteekmapje?'
Een vraagteken rolde over haar gezicht heen en weer.
'Waar de ene kant open is en de andere kant dicht,' verduidelijkte ik.
'Nee, zo'n mapje met zo'n plastic hoesje. Waar je papieren in kunt doen. Weet je wel, dat het aan de bovenkant doorzichtig is.'
Ik trok een mapje tevoorschijn en wapperde ermee. Collega wapperde op hetzelfde moment ook met eenzelfde mapje, waardoor de jonge medewerkster in verwarring was gebracht. Ze negeerde mijn wapperende mapje en keek naar die van collega.
'Nee, die bedoel ik niet. Weet je wel, zo'n mapje waar een plasticje aan de voorkant zit en ook nog een onderkantje aan zit.'
Mijn collega pakte nog een ander soort en liet die zien. Nee, nee, nee, die was het ook niet.
Ik viste een snelhechter uit een bakje en stak die in de lucht.
'Bedoel je deze?' vroeg ik.
De medewerkster negeerde mijn snelhechter en werd volledig in beslag genomen door alle mapjes in de lucht van collega en zei steeds: 'Nee, die bedoel ik niet.'
Ik bekeek het tafereel met opgetrokken wenkbrauwen. Het zal wel iets te maken hebben met het serieuze, rechthoekige kapsel van collega dat ze haar altijd eerder geloven dan mij.
'Je bedoelt een snelhechter?!' verhief ik uiteindelijk mijn stem en hield nog altijd mijn arm in de lucht met het mapje.
Collega dook in al haar laatjes en kwam tevoorschijn met een snelhechter.
'Bedoel je deze?' vroeg ze.
'Jaaaaaaaaaa, die bedoel ik,' was de jonge medewerkster helemaal blij en in haar nopjes.
Ze verdwenen naar het archief voor een complete set, mij achterlatend met mijn arm in de lucht en een snelhechter in mijn hand.