Dat deed ik dus met een van mijn beste vriendinnen Ellen en haar man Martin. Dat een vriendschap goed is, blijkt maar weer uit het feit dat je de deur niet bij elkaar plat hoeft te lopen, maar het direct oké voelt zoadra je elkaar weer ziet en spreekt.
We aten bij het Indonesische restaurant Rasa Senang. Een van mijn favorieten(en ook van Martin) (Ellen heeft liever de Mac, waar ik ook geen nee tegen zeg overigens! ) Een echt spectaculaire ligging heeft het niet in de woonwijk Sterrenburg. Zeker voor mij niet, want het zit in hetzelfde gebouw als waar ik mijn sportschoolabonnement heb, waar ik nooit gebruik van maak. Dus het was fijn om weer even te zien waar ik ook alweer kilo's kan afvallen.
Rasa Senang is onlangs van eigenaar en meteen van inrichting veranderd. Het ziet er reuze gezellig uit, alhoewel ik de truttige tafelkleedjes van toen ook wel wat vond hebben. Wij namen het buffet en het smaakte weer heerlijk. Als een echte Hollander word ik altijd hebberig van een lange rij met lekker voedsel. Culinair verantwoord als ik ben, heb ik uiteraard weer van alles wat genomen. Die verschillende smaken mengen zich zo goed. Regelmatig dacht ik aan de sportschool op de benedenverdieping, maar gek genoeg weerhield het me niet om nog een keer eten op te scheppen. Discipline is niet een van mijn sterkste kanten.
Het was er niet zo heel druk, maar wel drukker dan een paar jaar terug. Het zou mooi zijn als de klandizie nog meer toeneemt.Het personeel is vriendelijk en houdt het overzicht. Ze doen niet net alsof ze je niet zien zitten, zoals je nogal eens meemaakt op een terras of in sommige restaurants.
Ik had in ieder geval een gezellige avond met goed gezelschap en heerlijk eten.
Neem even een kijkje op de vernieuwde website van Rasa Senang. Klik hier.