Na de hectiek op dag 1 in Marrakech gingen we godzijdank een bergwandeling maken in het Atlasgebergte. Daar zag ik erg naar uit: rust, natuur, wandelen. De drie Nederlandse meiden 2x Sanne (lekker makkelijk onthouden) en Alexandra (die we op het vliegveld ontmoetten voor dezelfde reis) gingen ook mee. Het zou een bewogen dag worden.
1 Reactie
Een paar winterse plaatjes van februari in het park in Dubbeldam. Het voetbal was afgelast, geen zin om te winkelen en ook geen zin om mijn Marokko-blog verder uit te tikken. Dus naar buiten voor een rondje door de natuur.
In dit park speelden wij vroeger regelmatig toen we nog op de basisschool zaten. Bomen klimmen, lianen maken, takken en bladeren verzamelen, kastanjes zoeken. We hadden niet veel nodig om ons te vermaken. Ergens in een boom kerfde ik ooit mijn initialen in de boomschors. Wie schrijft, die blijft, moet ik toen al gedacht hebben. Ben nog op zoek gegaan naar die boom langs de kant van de sloot, maar geen idee meer welke boom het was. Als we het spelen zat waren, sprongen we over het slootje naar het aangrenzende korfbalveld van DKV om daar te gaan voetballen. Wat een heerlijk leven was dat toch. Nu is dat veld al jaren volgebouwd met dure villa's, maar dat wist de herinnering niet uit. Ben dit keer niet met liaan van tak tot tak gegaan en ook niet over het slootje gesprongen, maar als een normaal mens koffie gaan drinken in een warm, gezellig huis in Dubbeldam bij fijne vrienden. |
AuthorObservator des levens. Archives
November 2019
Categories
Alles
|