Dit soort twijfelende fases doorloop ik wel vaker en uiteindelijk denk ik dan toch: ah joh, knal het er op.
Bij dezen dus.
Daarna begonnen we aan een lange wandeling.
In de zomer wordt op dit eiland een muziekfestival gehouden. Ik had er nog nooit van gehoord, maar schijnt erg leuk te zijn.
Linkerfoto speciaal voor mijn neef Pepijn gemaakt, die komende zomer naar dit festival gaat. Even kijken of hij dit plekje ook kan vinden.
Toen we laat in de avond op bed lagen, keek ik eigenlijk pas voor het eerst eens goed naar de kledingkast. Even dacht ik dat mijn loensende oog door de vermoeidheid niet meer scherp zag, maar bij navraag bij Nel had ik het toch goed gezien: de kast stond scheef. (ik weet niet of je het goed op deze foto kunt zien, maar echt, hij stond scheef) (paste heel goed bij deze net-niet kamer). Ik vond het nogal grappig, maar nu ik het zo opschrijf, is het allang zo grappig niet meer.
Met al dit gewandel had ik voor de komende vier jaar weer gesport liet ik Nel weten. 'Dat je het weet,' zei ik met mijn laatste kracht vlak voor het slapen gaan. Maar toen wist ik niet wat de laatste ochtend nog voor mij in petto had.