'Maar komen we dan ook aan, Neheeelll???' vroeg ik haar angstig. Ik heb een petiete peuterige nogal grote angst om te vliegen. Het verpest 99,999999999% van mijn vakantiepret. Zowel heen als terug. Best onhandig voor iemand die van reizen houdt.
Het werd Transavia vanaf Rotterdam Airport. Ik mikte voorafgaand aan de vlucht een oxazepammetje achterover, zei al mijn mantra's op en herinnerde me plotsklaps dat een waarzegster ooit had gezegd dat Nel minstens 95 zou worden. Ik zat naast haar in het vliegtuig, ze is pas 58 dus, hé, wat zou ik me nu druk maken?!!
Mijn oren deden een aantal keer verschrikkelijk pijn, maar nadat ze open klapten, ging ook dat best aardig. En de vlucht ging echt perfect. Die piloot maakte een prachtige, zachte landing en ik was ZO blij dat we er waren!
'Kijk,' zei Nel toen we uit het vliegtuig stapten en ze wees naar een ander toestel, 'Wizzair is ook geland.'
Mocht je van stedentrips houden, ga dan beslist een keer naar Boedapest. Deze stad staat vanaf nu in mijn top drie. Het heeft mijn hart gestolen. Superlatieven schieten tekort. Het heeft grandeur, romantiek, schitterende paleizen, prachtige gebouwen, mooie badhuizen, ontzettend veel koffietentjes, barretjes, restaurants, chique winkelstraten, de grootste Joodse synagoge van Europa, hoge heuvels met schitterend uitzicht over de stad, vriendelijke mensen, weinig Westerse schreeuwende reclames, de stad is heel schoon en de Donau is adembenemend.
We hebben ontzettend veel gelopen en dat was zeer de moeite waard.
Een korte uitleg over Boedapest. De stad bestaat uit Boeda en Pest. Deze twee worden gescheiden door de Donau en weer verbonden door vier prachtige bruggen. Boeda is heuvelachtig. Pest is vlak.
Omdat ik nogal veel foto's heb gemaakt, zal ik niet nu al alles laten zien. Dat wordt een overkill.
Er volgen nog meer delen, maar nu Dag 1 en 2.
Terwijl het in Nederland Koningsdag was (en ik het bezoek van Willem Alexander en Maxima op mijn eiland van Dordt miste) begonnen we aan de lange wandeling door Boeda. Om preciezer te zijn: de Budaváriheuvel, de burchtwijk en de Gellértheuvel. Een vrij pittige wandeling. De zon zag ook dat wij er waren en besloot lekker warm te schijnen die dag. Jassen uit dus!
Rechtsonder: Vissersbastion. Op het plein werd vroeger vis verkocht. Nu staat het bomvol toeristen.
Dit hadden we nodig, want hierna volgde de pas echt pittige wandeling omhoog op de Gellértheuvel naar het Vrijheidsmonument.
Mijn bed mocht dan hard zijn, ik heb geslapen als een roosje.