Het maken van de taart ging ongeveer zo:
Alle benodigdheden op mijn niet zo erg grote aanrecht uitstallen. Het liefst in een onpraktische volgorde.
Plekje zoeken om de Bastogne koeken in een theedoek aan gort te slaan met een deegroller. Dit geplette koeken zonder knoeien (lukte natuurlijk niet) in een kom mikken. Intussen de kruimels op de grond achteloos met mijn gesokte voeten aan de kant vegen. De boter en de stukjes koek samen kneden tot een bal en dat over de taartbodem verdelen.
Vervolgens chocolade hakken, eieren klutsen in een kom, daar de chocolade bij doen (zonder te knoeien. Lukte ook niet) plus de sinaasappelsap, suiker en de roomkaas erbij. Wat bij mij een grote bende werd, omdat ik de verpakking van de roomkaas niet los kreeg door mijn vette vingers van het openen van het vorige pakje roomkaas. Hel en verdoemenis zou je denken, maar ik werkte met hoogrode konen gestaag door.
Toen de boel glad mixen met een mixer. En dan het hele handeltje in de taartvorm mikken.
50 minuten in de oven (175 graden) (nee, dit keer niet vijf graden hoger gezet), achterover leunen aan de keukentafel, muziekje aan, bakkie koffie erbij, beetje fluiten, beetje bladeren in leuke tijdschriften en wachten op de ping! van de oven.
Dan de blauwe bessen in een pannetje koken tot het kraakt en het barst, port erbij gieten, suiker er doorheen en roeren maar.
Deze blauwige substantie over de zalig ruikende cheesecake smeren (doe dit netter dan dat ik deed. Staat mooier op de foto), laat de taart afkoelen, ruim je zooi op, ga een tenniswedstrijd kijken, doe een high tea, ga de kroeg in, kom laat in de nacht thuis en eet de volgende dag dan eindelijk deze taart. Neem de taart mee naar je familie (of vrienden) en deel rijkelijk in je geluk.
Alle credits zijn voor de zeer talentvolle, grappige Paperboats . Op haar website kun je het recept terugvinden.