Het is maar net hoe je leessmaak is natuurlijk, maar de schrijfstijl van Nelson spreekt mij direct tot de verbeelding. Het is zo heerlijk speels met grappige metaforen.
In 'De hemel begint bij je voeten' is de liefde voor de liefde weer duidelijk aanwezig. Hoofdpersoon Lennie is 16 jaar en is zojuist haar zus Bailey verloren. Plotseling gestorven. Tegelijkertijd met de rouw om de dood van haar zus maakt ze voor het eerst kennis met de wereld van de liefde en moet ze erachter komen wie ze zelf is nu haar zus er niet meer is. Lennie speelt klarinet, groeit op bij haar oma en diens volwassen, merkwaardige zoon. Lennie laat overal gedichtjes en geschreven briefjes achter, waardoor het verhaal nog mooier wordt.
Meer vertel ik niet. Ik vond het wederom een prachtig, humoristische vertelling en ik geef toe, dat ik wel een paar tranen heb laten gaan.
De pen van Jandy Nelson weet hoe je dood, liefde en nieuwe ontdekkingen kan verwoorden zonder dat het heel zwaar wordt, maar wel zodanig beschrijft dat het je diep van binnen raakt.