Tommy Wieringa ken ik voornamelijk van naam door zijn boek Joe Speedboot. Mijn zus las het, maar ook zij kon me niet over de streep trekken om het te lezen.
Maar toen kreeg ik voor mijn verjaardag het, door Tommy Wieringa geschreven, boekenweekgeschenk: 'Een mooie jonge vrouw'
Ik houd echt van dit soort dunne boekjes met binnenin een vol verhaal. Geen woord is teveel. Net als de boekjes van Philippe Claudel. Zo ogenschijnlijk eenvoudig geschreven met melancholiek en tragiek. Je bent meteen in dat ene kleine stukje wereld waarover het verhaal gaat.
Zo is het ook met 'Een mooie jonge vrouw'. Wieringa is zeer bedreven in de beeldspraak. Prachtig!
Hij vertelt over een man van in de veertig die een relatie krijgt met een jongere vrouw. Enerzijds is hij daar heel blij mee. Tegelijkertijd is hij eerlijk over zijn ouderdom en verval. Maar de vraag die eigenlijk in dit verhaal moet worden beantwoord, is: Wat is pijn? En kun je de pijn van een ander echt voelen, begrijpen als je deze niet eerst zelf hebt gevoeld?
Tommy Wieringa beschrijft dit met pijnlijke precisie.
Ik vond het echt een mooi verhaal.