De titel vind ik prachtig gekozen. Laat dat maar aan Zwagerman over; het kiezen van en toveren met woorden. Niet dat ik hem altijd kon volgen als hij weer eens zwaar bevlogen over kunst sprak in De wereld draait door. Ik dacht ook best vaak: 'Wat is die man druk.'
Maar ook: 'Wat zitten er een hoop letters in hem. Knap hoe hij zich met zo'n getroubleerde geest zo enthousiast kan uitdrukken.'
Of misschien was het juist zijn bedrukte geest, waardoor hij zich zo moést uitdrukken. Echt zonde dat hij de drang om eruit te stappen niet langer kon weerstaan.